مردی حدود ۶۰ ساله سه شبانه‌روز در پایانه مهران سرگردان بود؛ گمشده ای تنها، که هیچ‌کس از هویت و مقصدش خبر نداشت. اما نگاه تیزبین و هوشیاری کارشناسان اورژانس استان ــ امیر دانه‌پرور، امیر هدائی و محمد آیینه‌افروز ــ مانع از آن شد که او در ازدحام جمعیت گم و بی‌سرپناه بماند. آنان با ذکاوت و صبر، سراغش رفتند، گوشی‌اش را بررسی کردند و موفق شدند با خانواده‌اش تماس بگیرند. در آن سوی خط، بغضی شکست: «این برادر ماست… از سال ۹۷ او را گم کرده‌ایم!» ناباوری و اشک شوق، جای حیرت را گرفت. پس از شش سال بی‌خبری، معجزه‌ای کوچک اما بزرگ رقم خورده بود.
م
کارشناسان اورژانس با تمام احساس مسئولیت، تا رسیدن خانواده او را تنها نگذاشتند؛ برایش محل اسکان فراهم کردند، غذای گرم و استحمام در اختیارش گذاشتند و چون عضوی از خانواده از او مراقبت کردند.
ساعاتی بعد، خواهر و برادرش از آبادان به مهران رسیدند و در صحنه‌ای سرشار از اشک و آغوش، برادر گمشده‌شان را تحویل گرفتند.
این اتفاق نشان داد که مأموریت اورژانس تنها در نجات جان‌ها خلاصه نمی‌شود؛ بلکه ذکاوت، هوشیاری و مسئولیت‌پذیری پرسنل خدوم آن، می‌تواند زندگی انسانی را پس از سال‌ها رنج و دوری، دوباره به مسیر امید بازگرداند.
برچسب ها :