تصور جریان‌سازی سینمای آمریکا خرافه پردازی است

پایگاه خبری مطبوعات فارس: بهروز افخمی در پاسخ به این سؤال که آیا همچنان در طرح آسیب‌های اجتماعی سینماگران با محدودیت مواجه هستند، تصریح کرد: من فکر نمی کنم در طرح آسیب‌ها، تسکین یا حل آن‌ها سینما خیلی تأثیر داشته باشد.
فیلم در وهله نخست برای سرگرم کردن است و اگر بتواند در درجه دوم وادار کردن به تفکر. اما باید در نظر داشت تفکر، پدیده پیچیده‌ای است و نمی شود در هر فیلمی به تفکر رسید و فیلمساز بالاتر از ساخت فیلم خوب و سرگرم کننده کاری کرده باشد. بنابراین این موضوع تبدیل به جریان نمی‌شود.
در سینمای دنیا هم جریان‌سازی که بتواند مشکلات اجتماعی را حل کند یا تأثیری در حل آن داشته باشد، درست نیست و این ادعاهایی که فیلم‌های آمریکایی خوب جریان‌سازی می‌کنند و مردم را وادار می‌کنند به انجام کارهایی که دلشان می‌خواهد، خرافه پردازی است.
چنین باوری بیش از حد جدی گرفتن سینما است، در حالی که سینما در شرایط استثنایی می‌تواند جدی باشد و تأثیری روی فرهنگ عمومی و تصور مردم بگذارد. معمولاً همه جای دنیا تحت کنترل، سانسور شده و با وادار کردن مردم به راه و روش و شیوه‌هایی که حکومت می‌خواهد ساخته می‌شود.
برخی کارگردانان نابغه می توانند به طور استثنایی از این چرخه فرار کنند اما این نمی‌تواند منجر به جریان‌سازی شود.
وی که با تهیه کنندگی فیلم «استاد» در جشنواره فجر ۴۱ حضور یافته بود در خصوص حضور یافتن یا نیافتن هنرمندان در رویداد‌هایی از این دست تصریح کرد: کسانی که فکر می‌کنند با اعتصاب یا تحریم در سینمای ایران به نتیجه سیاسی می‌رسند، اندیشه درستی ندارند.
این کارگردان معتقد است این افراد نماینده اکثریت مردم نیستند و کمتر از پنج درصد مردم را شامل می‌شوند. گروهی که می‌خواهند ارزش‌های خودشان را حاکم کنند و افرادی که نماینده این افراد هستند خودشان ضدمردمی هستند و آن‌هایی هم که می‌خواهند فیلم بسازند نباید کار خود را بزرگ جلوه دهند.
کسی که فیلم‌سازی می‌کند نباید تصور کند اقدام بزرگی برای حل معضلات می‌کند. در واقع کارش را انجام می‌دهد و کار فیلم ساز سرگرم کردن مردم و پر کردن اوقات فراغت است. وی با بیان اینکه برخی فیلمسازان رفتار دوگانه دارند و هم از توبره می‌خورند و هم از آخور و ادعا‌های غیرواقع دارند، افزود: گنده گویی ممکن است هر فیلمساز دیگری را تبدیل به چنین افرادی بکند.